بامو درهای کلکسیون خود را باز کرده و سه نمونهٔ بسیار خاص و کمیاب از سری ۷ را نشان داده است. اولین عضو این جمع، بامو ۷۴۵i SA از نسل E۲۳ است که در اواسط دههٔ ۸۰ بهطور خاص برای بازار آفریقای جنوبی تولید شد. ۷۴۵i که پرچمدار خانوادهٔ سری ۷ نسل E۲۳ بود، در اروپا با پیشرانهٔ شش سیلندر توربوشارژ M۳۰ عرضه میشد اما این خودرو در آفریقای جنوبی باید بهصورت فرمان راست عرضه میشد و در سمت راست کاپوت ۷۴۵i جایی برای نصب ستون فرمان وجود نداشت.
به همین دلیل، بخش آفریقای جنوبی بامو در این خودرو از پیشرانهٔ ۳.۵ لیتری شش سیلندر سوپرکار M۱ استفاده کرد که در اینجا ۲۹۰ اسب بخار قدرت داشت. از ۷۴۵i SA تنها ۱۹۲ دستگاه ساخته شد که فقط ۱۴ دستگاه از آنها به گیربکس دستی مجهز بودند. در نمونهای که از این خودرو در مجموعهٔ بامو حضور دارد، نشانهای M روی جلوپنجره و عقب دیده میشود که مالک قبلی اضافه کرده و مسئولان مجموعه آنها را جدا نکردهاند.
سری ۷ بعدی این جمع اما واقعاً منحصربهفرد است. این خودرو متعلق به یکی از مهندسان پیشرانهٔ بامو بوده است. وی پیشرانهٔ S۳۸B۳۸ متعلق به M۵ نسل E۳۴ را زیر کاپوت این خودرو قرار داده است. حجم این موتور هم از ۳.۸ لیتر به ۳.۹ لیتر افزایش پیدا کرده و ۳۹۰ اسب بخار قدرت تولید میکند.
و در آخر هم به یکی دیگر از خاصترین سری هفتهای تاریخ میرسیم. زیر کاپوت این خودرو یک نیروگاه عظیم ۶.۷ لیتری V۱۶ با ۴۰۸ اسب بخار قدرت قرار گرفته است. برای ساخت این موتور، مهندسان بامو دو پیشرانهٔ V۱۲ متعلق به مدل M۷۰ را گرفته و با بریدن چهار سیلندر، آنها را به دو موتور V۸ تبدیل کردند. سپس این دو پیشرانه را به هم چسبانده و یک V۱۶ جذاب را خلق کردند؛ اما این موتور آنقدر بزرگ بود که دیگر در محفظهٔ پیشرانهٔ سری ۷ جایی برای سیستم خنککننده وجود نداشت.
به همین دلیل، رادیاتور در صندوق بار نصب شد و خروجی هوای بزرگی بین چراغهای عقب جای گرفت. همچنین در طرفین گلگیرهای عقب هم آبششهای بزرگی نصب شد تا هوا را به سمت رادیاتور هدایت کنند. به همین دلیل، این سری ۷ شانزده سیلندر «گلدفیش» یا ماهی قرمز لقب گرفت. از این خودرو فقط همین یک دستگاه ساخته شد و گلدفیش هیچگاه نتوانست چراغ سبز تولید را از سوی مقامات وقت بامو دریافت کند.